poniedziałek, 10 listopada 2014

Pierogi na cztery pory roku - jesień...




Zamglony listopad zasypał liśćmi całą okolicę.
Później wśliznął się do ogrodu przez kocią dziurę w płocie.
Utulił do snu drzewa i pomalował na żółto aktinidię.
Usiadł na płocie i wyskubał wszystkie liście winobluszczu.
Zajrzał do doniczek i okrył zioła chłodem.
Potem pobiegł za kotem na omszały dach garażu 
i razem wygrzewali się w południowym słońcu.
A ja obserwowałam go przez okno 
jedząc kolejną porcję jesiennych pierogów,
ulepionych wspólnie z Małgosią, Marzeną, Alutką i Kamilą




Pierogi z dynią i płynnym żółtkiem

ciasto
70 g mąki pszennej typ 450
30 g semoliny
1 duże jajko
szczypta soli

farsz
200 g miąższu dyni
klarowane masło
1 cebula około 60 g
4 filety anchois
25 g sera pecorino
gałka muszkatołowa
czarny pieprz
sól
8 żółtek

sos
masło
świeże listki szałwii
sól

pecorino

Składniki ciasta połączyć i wyrabiać do uzyskania gładkiej, elastycznej konsystencji.
Jeżeli ciasto jest zbyt suche, dolać odrobinę wody.
Przykryć i odłożyć na 30-45 minut.

Łyżkę masła rozgrzać w garnku, dodać pokrojoną w drobną kostkę cebulę i anchois.
Kiedy cebula się zeszkli, a filety rozpadną, 
dodać dynię pokrojoną w kostkę i kilka łyżek wody.
Dusić pod przykryciem około 5 minut lub do momentu, aż dynia zmięknie.
Rozgnieść dynię widelcem, doprawić farsz szczyptą gałki muszkatołowej 
i dużą ilością czarnego pieprzu. Farsz powinien być pikantny.
Dodać tarty ser pecorino i posolić jeżeli to konieczne.

Ciasto bardzo cienko rozwałkować podsypując mąką, jeżeli klei się do blatu.
Podzielić na 16 prostokątów, na 8 z nich ułożyć farsz, 
na środku każdego zrobić wgłębienie i delikatnie ułożyć żółtko.
Brzegi posmarować białkiem, przykryć płatem ciasta i dokładnie skleić.
uważając przy tym, aby do środka nie dostawało się powietrze.
Radełkiem wycinać pierożki jednakowej wielkości.

Pierogi wrzucać na wrzątek i gotować na średnim ogniu 4 minuty.
Trzeba uważać, aby ogień nie był zbyt duży, bo wtedy żółtko się zetnie.

Przed podaniem, roztopić w rondlu masło, dodać szałwię i szczyptę soli,
smażyć minutę, aż listki szałwii zrobią się chrupiące i polać pierogi. 
Dodatkowo można posypać pierogi tartym serem pecorino.





28 komentarzy:

  1. Jestem po obiedzie, a jednak nie mogę się powstrzymać od głośnego przełykania śliny...O matko jak to cudnie wygląda:-) Madziu, dzięki za kolejną odsłonę naszych wspólnych zmagań:-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. :))
      Marzenko i ja dziękuję i mam nadzieję, że jeszcze mnóstwo pierogów przed nami:)

      Usuń
  2. Łał! To ci pierogi - cudo! Dziękuję za jesienną odsłonę :) Buziaki!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Kamila, lepienie pierogów z Wami to czysta przyjemność!:)
      Dziękuję!

      Usuń
  3. no majstersztyk po prostu! tak eleganckiego pieroga to jeszcze nie widziałam!:D dałaś czadu Magda!

    OdpowiedzUsuń
  4. Przesmaczny wybór!
    To moje ulubione ravioli! (mam je nawet na blogu)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. To płynne żółtko uzależnia!
      Widziałam Twoją wersję i bardzo mi się podoba:)

      Usuń
  5. Magda, jak poetycko opisałaś listopad. :))) Taki listopad można obserwować, wręcz wgapiać się w niego. :)

    A pierogi? Cóż mogę rzec? Cudo! Wiesz, że ja za żółtko dałabym się pokroić ;)) a jeszcze w takim wydaniu... ach!
    W.powiedział "fajnie Magda gotuje" ;))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Szczególnie z porcją pierogów na talerzu;))

      Moja miłość do żółtka też jest wielka! :D
      Mam nadzieję, że kiedyś przyjedziecie na dłużej
      i W. będzie mógł się przekonać, czy smacznie;))

      Usuń
  6. Patrzę, patrzę, patrzę i obserwuję u siebie niepokojącą nadaktywność kubeczków smakowych… nie chcę jeść przed północą - ratuje mnie to, że nie mam takiego pierożka na żywo, lecz na ekranie komputera. Nakarmiłam jednak zmysły modelowo, a raczej Ty je nakarmiłaś. Będę miała wspaniałe sny :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Masochistka z Ciebie, wiesz? O tej porze odwiedzać blogi kulinarne!;)
      Pierożki się przyśniły?:)

      Usuń
  7. Fantastyczne! Wpraszam sie na obiad ;)

    OdpowiedzUsuń
  8. Jesteś nieprawdopodobną czarodziejką kulinarną i fotograficzną. Gratuluję.
    Tak podane pierogi jadam w Val di Sole Pejo w Trentino we Włoszech , czasem robię podobnie,ale nieco mniejsze.Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję Bożenko:)
      We Włoszech takie pierożki musiały smakować bosko!:)
      Pozdrawiam Cię ciepło!

      Usuń
  9. o mamo! co za widok!!! mistrzyni!

    OdpowiedzUsuń
  10. Mniam, uwielbiamy takie pierogi :) Jak zawsze wszystko tu mnie zachwyca-tekst, zdjęcia, przepis i autorka :) pozdrawiam serdecznie M.

    OdpowiedzUsuń
  11. Ale mi narobiłaś smaka. Planuje takie w ramach urodzinowego przyjątka, ale z łososiem i masłem szałwiowym. Ach! To płynne żółtko ciągle mam przed oczami :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Miłego pichcenia zatem i wszystkiego najlepszego z okazji urodzin!:)

      Usuń
  12. Wspaniale się prezentują jesienne pierożki, a do tego poetycki wstęp... bezcenne.
    Dzięki Tobie Magdo dobrze zaczął się dzień :-)
    Pozdrawiam serdecznie.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Aniu, mam nadzieję, że równie dobrze, albo nawet lepiej, się skończy:)
      Dziękuję i pozdrawiam Cię serdecznie!

      Usuń