Śledzik

Powoli, jak najciszej, przesuwam ostrze po desce.

Kroję ostatni filet ciesząc się, że on nic nie usłyszał.

Moja radość nie trwa jednak zbyt długo, czuję na plecach jego wzrok.

Chwilę potem, dwie futrzaste łapy pojawiają się tuż obok deski.

Bardzo grzecznie, ale dość stanowczo daje do zrozumienia, 

że nie odejdzie, póki nie dostanie kawałka.

Nie pomaga to, że totalnie go ignoruję i nie odzywam się ani słowem.

Wielkie, zielone oczy patrzą na mnie z wyrzutem.

Udaje mi się odwrócić jego uwagę kawałkiem masła, które również uwielbia.

Szybko myję deskę, pozbywając się śladów, które mogłyby 

przypomnieć o istnieniu jednego z największych przysmaków. 

Śledzik jest dla ludzi, nie dla kotów, staram się mu wytłumaczyć, 

kiedy patrzy na mnie zlizując masło z wąsów. 

Nie wiem czy zrozumiał, ale cieszę się, że nie przepada za wersją w marynacie.

Dzięki temu, jutro, będę mogła się nimi cieszyć trochę bardziej oficjalnie ;)

Śledzie marynowane

5 wymoczonych filetów śledziowych
3/4 szklanki octu winnego
1/2 szklanki oleju rzepakowego tłoczonego na zimno
1 łyżka miodu
listek laurowy
ziele angielskie
kolendra
gorczyca
kolorowy pieprz
3 cebule

Do garnka włożyć przyprawy, zalać octem i doprowadzić do wrzenia.
Garnek zdjąć z ognia i dodać cebule pokrojone w piórka.
Kiedy marynata przestygnie, dodać miód oraz olej i dobrze wymieszać.

Aby nie tracić wartości odżywczych miodu i oleju, dodaję je do chłodnej marynaty.
Jeżeli użyjecie cukru zamiast miodu i zwykłego oleju możecie
podgrzać je razem z octem i przyprawami na samym początku.

Zimną marynatą zalać pokrojone w kawałki filety, przełożyć je do słoika i przechowywać w  lodówce.
Następnego dnia są już gotowe, choć najlepsze są po kilku dniach.

Udanych i smacznych ostatków!