Sierpniowa Piekarnia i bochenek toskańskiego chleba

Pane al forno, chleb pieczony w piecu opalanym drewnem. 

Te słowa zawsze wymawia się tutaj z pewnym nabożeństwem, 

choć przecież są symbolem najprostszego jedzenia - 

pane al forno to uosobienie cibo genuino.

By upiec chleb, Leana wstaje o czwartej rano. 

Nawet w najgorętsze dni można dostrzec ją, jak maszeruje przez miasteczko, 

niosąc wysoko na głowie stos gałęzi potrzebnych do rozpalenia pieca, 

a ułożonych na poduszce ze zwiniętego swetra. 

Drewno w forno wypala się do żaru i zostawia bochenki, 

by powoli się piekły, a delikatny drzewny aromat mógł przenikać do ciasta.

Piec Leany znajduje się na piętrze jej domu, który ma chyba z tysiąc lat. 

Od dziesięciu wieków piecze się tu chleb. [...] 

Świeże kromki są podstawą każdego obiadu i kolacji; 

wyciera się nimi z talerza resztki sosu z makaronu i soków warzywnych, 

co Włosi nazywają fare la scarpetta - „robieniem małego buta” - 

choć nikt nie potrafi wyjaśnić mi tego idiomu. 

Kiedy chleb zaczyna czerstwieć, 

Leana może przyrządzić z niego bruschettę - 

kromki opieka się i nakłada na nie mieszankę pomidorów, 

bazylii oraz oliwy z oliwek. 

W zimie najbardziej czerstwe kawałki chleba wkłada się do miski, 

do której nalewa się na przykład gęstą, rozgrzewającą zupę fasolową.

- Il pane non si butta mai via - mówi Leana, odkrajając mi kawałek. 

Proste, dobrze mi znane zdanie pokazuje, 

na jak wiele sposobów można wykorzystać chleb, 

i jak ważny jest on w cucina povera. -

Nigdy nie wyrzuca się chleba. 

Tracy Lawson, 

W miasteczku długowieczności. Rok przy włoskim stole. 

Chleb toskański
przepis ze strony Tuscany Chic

1000 g mąki typu 0 (użyłam pszennej typ 850)
700 ml ciepłej wody
50 g oliwy
2 łyżeczki cukru
14 g / 4,5 łyżeczki suszonych drożdży

10 g soli *

mąka do podsypania ciasta podczas wyrabiania

Rozpuścić drożdże w ciepłej wodzie. 

Należy pamiętać, że woda ma być tylko lekko ciepła.
Umieścić mąkę na blacie i dodawać po trochu wodę z drożdżami, 

a następnie dodać wszystkie pozostałe składniki 

i wyrabiać przez co najmniej 10 minut.
Włożyć ciasto do miski, przykryć wilgotną ściereczką 

i pozostawić do wyrośnięcia w ciepłym miejscu na nie mniej niż 2 godziny. 

Gdy ciasto jest wyrośnięte (powinno podwoić swoją objętość), 

trzeba je jeszcze raz zagnieść na blacie podsypanym mąką, 

a następnie podzielić je na dwie lub więcej części, uformować bochenki, 

przykryć ponownie wilgotną ściereczką i pozwolić odpocząć przez godzinę.

Ponieważ ciasto jest dość luźne, uformowane bochenki
można umieścić w koszykach do wyrastania, aby nie straciły kształtu.

Rozgrzać piekarnik z blachą do pieczenia do temperatury 230°C, 

włożyć bochenki i piec przez około 20 minut,
następnie zmniejszyć temperaturę do 200°C
i piec kolejne 20 minut, aż chleb zbrązowieje.

Uwagi!
Główną cechą toskańskiego chleba jest szczególnie miękki miąższ. 

Aby uzyskać ten efekt, ciasto powinno długo wyrastać i musi być bardzo miękkie,
stąd większa, niż w innych przepisach na chleb, ilość wody,

Aby uzyskać chrupiącą skórkę, należy umieścić w piekarniku
pojemnik z gorącą wodą podczas pierwszego etapu pieczenia,
a po upieczeniu zostawić chleb w wyłączonym piekarniku przez 10 minut.
Następnie chleb wyjąć z piekarnika i ostudzić na kratce.

* Charakterystyczną cechą prawdziwego toskańskiego chleba jest również brak soli,
o czym piszą Amber i Kamila, ale ja bez soli chleba sobie nie wyobrażam.  

Toskański chleb wybrała dla nas Amber,

a oto lista wszystkich piekących, którzy skusili się na popełnienie toskańskiego bochenka.:)

BaBy w kuchni

Co mi w duszy gra

Gotuj zdrowo! Guten Appetit!

Grahamka, weka i kajzerka...

Konwalie w kuchni

Kuchennymi drzwiami

Kuchnia Gucia

Moje domowe kucharzenie

Nie-ład mAlutki

Ogrody babilonu

Para w kuchni

Polska zupa

Smakowitychleb.pl

Stare gary

W poszukiwaniu slow life

Zacisze kuchenne